Een cricketveld kan worden gemaakt van natuurlijke of kunstmatige componenten, zolang het vlak is. Cricket op topniveau wordt meestal gespeeld op een gerold klei- of grasoppervlak, terwijl andere cricketniveaus vaak een kunstgrasveld gebruiken.
Kunstmatige velden hebben de neiging om gedurende een hele wedstrijd hetzelfde niveau van stuiteren en bewegen te behouden. Op natuurlijke oppervlakken verslechtert het veld echter in de loop van een wedstrijd, met name in een testwedstrijd van vijf dagen. Over het algemeen betekent dit dat het veld na ongeveer de tweede of derde dag meer assistentie biedt aan bowlers wanneer het opdroogt. Scheuren en voetmerken zullen zich ontwikkelen, wat betekent dat de bal meer van het veld zal draaien of zijwaarts van de naad zal bewegen.
Het grondpersoneel is verantwoordelijk voor de staat van het veld vóór het begin van een wedstrijd. Nadat de worp is gemaakt, nemen de scheidsrechters de leiding over de geschiktheid om te spelen. Dit omvat het voorkomen dat bowlers en batsmen op het midden van het veld rennen en grondpersoneel opdragen het veld te bedekken tijdens nat weer.
Als de scheidsrechters een veld onveilig achten om te spelen, kan een aangrenzend veld (de meeste top-level gronden hebben een aantal Pitches over een centraal 'blok') worden gebruikt met toestemming van beide aanvoerders. Meestal wordt de wedstrijd echter in plaats daarvan afgebroken.
Aangesloten bij de Belgische Cricket Federatie en lid van de Cricket Vlaanderen.
